Δύσκολη μέρα ξημέρωσε σήμερα. Ετοιμαζόμουν πυρετωδώς για ένα από τα δυσκολότερα μαθήματα της σχολής ώσπου ακούω τα κακά μαντάτα. Ένας φίλος μου είχε ένα τροχαίο ατύχημα και έχασε τη ζωή του. Το περιστατικό έχει ως εξής: ήταν συνοδηγός σε ένα αμάξι με άλλους τρεις επιβαίνοντες. Πήγαιναν στην Καρδίτσα για να μπουν στη σχολή. Για λόγο που δε γνωρίζω το όχημα βγήκε από την κανονική πορεία του δρόμο και έπεσε σε κανάλι. Οι υπόλοιποι κατάφεραν να βγουν εκτός από το Βασίλη, ο οποίος και πνίγηκε.
Αυτό βεβαία είναι απλά ότι συνέβη που δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία όσο το αποτέλεσμα. Ένα παλικάρι 20 χρονών (δηλαδή πάνω κάτω στην ηλικία μου) έχασε τη ζωή του, δεν πρόλαβε να τη χαρεί… Και ποιος να παρηγορήσει τους γονείς του και την οικογένεια του; Είχε όλο τον κόσμο μπροστά του… Τα πάντα, όνειρα και ελπίδες χάθηκαν σε μια στιγμή. Κρίμα και πάλι κρίμα…
Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του και να δίνει κουράγιο στην οικογένειά του…
Αυτό βεβαία είναι απλά ότι συνέβη που δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία όσο το αποτέλεσμα. Ένα παλικάρι 20 χρονών (δηλαδή πάνω κάτω στην ηλικία μου) έχασε τη ζωή του, δεν πρόλαβε να τη χαρεί… Και ποιος να παρηγορήσει τους γονείς του και την οικογένεια του; Είχε όλο τον κόσμο μπροστά του… Τα πάντα, όνειρα και ελπίδες χάθηκαν σε μια στιγμή. Κρίμα και πάλι κρίμα…
Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του και να δίνει κουράγιο στην οικογένειά του…
