This is how you remind me

Αυτό είναι ένα τραγουδάκι που μου αρέσει πολύ. Καλή ακρόαση!

Ώρα για καλλιτεχνικά!

Κατά ένα παράδοξο τρόπο λίγο πριν από την έναρξη κάθε εξεταστικής κάνω αλλαγές στο χώρο του σπιτιού. Οι αλλαγές αυτές περιλαμβάνουν κυρίως αναδιάταξη των επίπλων στο χώρο και τοποθέτηση διάφορων διακοσμητικών σε διάφορα σημεία του σπιτιού. Ένα από τα διακοσμητικά που χρησιμοποιώ είναι μικρά μπουκαλάκια από ποτά (τσίπουρο, βότκα, …) τα οποία βάφω με νερομπογιές (που μου έχουν ξεμείνει από την εποχή του γυμνασίου!). Για να μη φεύγει η νερομπογιά με το πρώτο ξεσκόνισμα, περνάω μια στρώση λούστρου και είναι έτοιμα! Τα σχέδια είναι πολύ απλά αλλά δίνουν χρώμα στο χώρο.

Η πρώτη σοδειά είναι η εξής:

Όσο δε για το «φελλό» που φαίνεται στην κορυφή, πρόκειται για τυλιγμένο σπάγκο.

Αργότερα έφτιαξα αυτά τα δύο σε μωβ αποχρώσεις, τα οποία είναι και τα αγαπημένα μου:

Πέρα από νερομπογιές, δοκίμασα και το τύλιγμα με κλωστή, όπως φαίνεται εδώ:

Πρόκειται για 4 διαφορετικά χρώματα κλωστής τα οποία ταιριάζουν χρωματικά. Με το που τελείωνε η μία κλωστή συνέδεα την επόμενη. Η κλωστή είναι κολλημένη με μια απλή κόλλα για να μη φεύγει. Ομολογώ να πω πως αυτό με παίδεψε αρκετά, διότι στο τέλος από το λαιμό του μπουκαλιού η κλωστή, από την πίεση μαζευόταν συνέχεια προς τα πάνω. Η κατασκευή πρέπει να κράτησε γύρω στις 3 ώρες.

Βιαστικό πουλί του Νότου

Στίχοι: Στάθης Δρογώσης & Μανώλης Φάμελος
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Πρώτη εκτέλεση: Στάθης Δρογώσης & Γιάννης Κότσιρας ( Ντουέτο )

Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Χίλια σύννεφα κλαίνε
Δεν είσαι εδώ

Τον άδειο κόσμο
Κοιτάζω έξω
Όσο πίσω κι αν τρέξω
Δε θα σε βρω

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του Νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις

Σ' ένα άδειο σπίτι
Σαν παραμύθι
Έχτισες στην καρδιά μου
Ζεστή φωλιά
Μα τώρα ξέρω τα παραμύθια
Τα νικάει η συνήθεια, η λησμονιά

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του Νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις

Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Όλα μοιάζουν να λένε
Δεν είσαι εδώ

Καπνός και σκόνη
Δεν ανασαίνω
να το τέλος γραμμένο πια τι ζητώ

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις!

Σήμερα γίνομαι 20!

     Η ζωή είναι άλλοτε γλυκιά και άλλοτε δείχνει σκληρό πρόσωπο! Άλλα όπως και να έχει αυτή η μίξη αντιφατικών πολλές φορές καταστάσεων την κάνει μοναδική και είναι δύσκολο κανείς να την απαρνηθεί! Μπορεί τη μια στιγμή να λυπούμαστε για κάτι και την άλλη να χαιρόμαστε μέσα σε δευτερόλεπτα. Περνάμε συνήθως δύσκολες καταστάσεις και πάντα επιθυμούμε μια μικρή ανάπαυλα, που όταν έρχεται μας δίνει κουράγιο για να συνεχίσουμε και ξανά τα ίδια σαν ένας φαύλος κύκλος. Έτσι ακριβώς είναι και η ζωή μου!
      Σήμερα μετράω ακριβώς 20 χρόνια ζωής! Και τη συνοδεύουν άλλοτε η χαρά και άλλοτε η λύπη. Πάντως όπως και να έχει αυτό που στο τέλος μένει είναι οι ευχάριστες στιγμές! Αυτά θυμάμαι και σίγουρα θα θυμάμαι για αρκετό καιρό… Θα τα σκέφτομαι και θα γελάω!
      Χρόνια πολλά λοιπόν σε μένα και φυσικά σε Θανάση – Αθανασία!

Κάποιος μου είπε - Quelqu'un m'a dit

Το παρακάτω τραγούδι με τη μετάφρασή του είναι αφιερωμένο στη φίλη μου maya η οποία και το ζήτησε!

Κάποιος μου είπε
Quelqu'un m'a dit


Μου είπαν πως οι ζωές μας δεν αξίζουν και πολλά
Περνάν σε μια στιγμή όπως μαραίνονται τα τριαντάφυλλα
Μου είπαν πως ο χρόνος που γλιστράει είναι ένα παλιόπαιδο
Πως από τα φορτία μας κάνει παλτό
Ωστόσο κάποιος μου είπε…

On me dit que nos vies ne valent pas grand chose
Elles passent en un instant comme fanent les roses.
On me dit que le temps qui glisse est un salaud
Que de nos chagrins il s'en fait des manteaux
Pourtant quelqu'un m'a dit...

~*~

Ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Είναι ότι κάποιος μου είπε ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Λοιπόν θα είναι αυτό δυνατό;

Que tu m'aimais encore
C'est quelqu'un qui m'a dit que tu m'aimais encore.
Serait-ce possible alors ?

~*~

Μου είπαν ότι η απόσταση αψηφάται καλά ανάμεσα μας
Ότι δε μας δίνει τίποτα και ότι μας υπόσχεται τα πάντα
Φαίνεται ότι η ευτυχία είναι έμφυτη
Λοιπόν εμείς κρατάμε το χέρι και ξαναβρισκόμαστε ανόητοι
Ωστόσο κάποιος μου είπε…

On me dit que l'destin se moque bien de nous
Qu'il ne nous donne rien et qu'il nous promet tout
Paraît que le bonheur est à portée de main
Alors on tend la main et on se retrouve fou
Pourtant quelqu'un m'a dit...

~*~

Ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Είναι ότι κάποιος μου είπε ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Λοιπόν θα είναι αυτό δυνατό;

Que tu m'aimais encore
C'est quelqu'un qui m'a dit que tu m'aimais encore.
Serait-ce possible alors ?

~*~

Αλλά ποιος είναι αυτός που μου είπε πως πάντα μ’ αγαπούσες;
Δε θυμάμαι πια, ήταν αργά μέσα στη νύχτα
Περιμένω ακόμα τη φωνή, αλλά δε βλέπω πια τις εξυπνάδες
«Αυτός σας αγαπάει, είναι μυστικό, μη του πείτε ότι σας το είπα.»
Εσύ βλέπεις κάποιον που μου είπε…

Mais qui est-ce qui m'a dit que toujours tu m'aimais ?
Je ne me souviens plus c'était tard dans la nuit
J'entends encore la voix, mais je n'vois plus les traits
"Il vous aime, c'est secret, lui dites pas que j'vous l'ai dit"
Tu vois quelqu'un m'a dit...

~*~

Ότι εσύ μ’ αγαπούσες ακόμα – αλλά το είπε αυτός πραγματικά;
Ότι εσύ μ’ αγαπούσες ακόμα, λοιπόν θα είναι αυτό δυνατό;

Que tu m'aimais encore - me l'a-t-on vraiment dit ?
Que tu m'aimais encore, serait-ce possible alors ?

~*~

Μου είπαν πως οι ζωές μας δεν αξίζουν και πολλά
Περνάν σε μια στιγμή όπως μαραίνονται τα τριαντάφυλλα
Μου είπαν πως ο χρόνος που γλιστράει είναι ένα παλιόπαιδο
Πως από τη λύπη μας κάνει παλτό
Ωστόσο κάποιος μου είπε…

On me dit que nos vies ne valent pas grand chose
Elles passent en un instant comme fanent les roses
On me dit que le temps qui glisse est un salaud
Que de nos tristesses il s'en fait des manteaux
Pourtant quelqu'un m'a dit que...

~*~

Ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Είναι ότι κάποιος μου είπε ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Λοιπόν θα είναι αυτό δυνατό;

Que tu m'aimais encore
C'est quelqu'un qui m'a dit que tu m'aimais encore.
Serait-ce possible alors ?

ΥΓ: Μιας και τα γαλλικά έχω κάμποσα χρόνια (γύρω στα 6) να τα χρησιμοποιήσω, μπορεί η μετάφρασή μου να περιέχει κάποια λάθη! Φυσικά χρησιμοποίησα και το λεξικό αλλά δε τα λεν όλα! Γι’ αυτό, οποιαδήποτε παρατήρηση είναι ευπρόσδεκτη!
Καλή ακρόαση
Quelqu'un m'a dit

Πάμε Χαβάη

Είναι αργά και γω ξενυχτάω πάνω από ένα βιβλιο! Πλησιάζει και εξεταστική και αγχώνομαι... Οπότε νομίζω πως το παρακάτω τραγουδάκι σε πρώτη εκτέλεση Άλκηστις Πρωτοψάλτη είναι άκρως επίκαιρο και κατάλληλο:

Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα
πάμε Χαβάη με μία ρόδα.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μην κάτσουμε άλλο σπίτι.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μη μείνουμε άλλο σπίτι.

Τρέξιμο, λογαριασμοί και δουλειά,
άγχος, ακρίβεια, χρέη, δανεικά,
πάντοτε συνωστισμός μεσ΄ το τραμ
και πάντα εκεί το κινητό χτυπά.
Να μαγειρέψεις το πρωί,
ν΄απλώσεις ό,τι έχει πλυθεί,
να σιδερώσεις, να μαζέψεις, να σκουπίσεις πριν να΄ρθει.
Μετά να πάμε στη λαϊκή κι έπειτα ΟΤΕ, νερό, ΔΕΗ
για να πληρώσω - give me a break!
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μην κάτσουμε άλλο σπίτι.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μη μείνουμε άλλο σπίτι.

Θέλω βόλτες, ταξίδια, γλυκά, φαγητά,
να ξαπλώσουμε μπρούμυτα στην αμμουδιά.
Θέλω στην παραλία ν΄ανάψω φωτιά,
κολύμπι ωρών στα ρηχά ή στα βαθιά.
Θέλω να μαυρίσω και να μείνω έτσι πάντα,
με τον Enrique Iglesias να χορέψω labanda.
N΄αρπάξω το μικρόφωνο από μία μπάντα
και να φωνάξω "Θεέ μου αμήν".

Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα.
Πάμε Χαβάη με μία ρόδα.

Πήρα θαλάσσιο στρώμα, δυο-τρία μαγιό ακόμα,
μπρατσάκια και πετσέτες μ΄ ωραίο χρώμα.
Άμα θες έχω και βατραχοπέδιλα ακόμα,
με 30 δείκτη προστασίας κρέμα για το σώμα.
Δεν ξέρω ακριβώς τι άλλο θα πρέπει
να πάρω αφού έμεινα μ΄ άδεια τσέπη.
Σταματώ και στην τράπεζα να δω αν έχει λεφτά μα
ξέχασα το pin!
Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη,
τότε πάρε λεφτά απ' το σπίτι.
Ναι, Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη
πάρε κι εσύ λεφτά απ' το σπίτι.

Υ.Γ. : Τις τελευταίες μέρες ακούω και το υπέροχο αυτό tango από τη φίλη μου τη maya!
Καλή ακρόαση!

Άρνηση

Ένα καταπληκτικό κομμάτι απο Γιώργο Σεφέρη με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη:

Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό.

Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ' όνομά της
Ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή.

Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.

Μέλυδρον

Θέλω να τρέξω, να πετάξω, να χαθώ
όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω
Τον εαυτό μου να γελάσω προσπαθώ
μα κάπου μέσα μου βαθιά δεν θα τον πείσω

Αυτά σκεφτότανε τα βράδια στη δουλειά
κι η γκρίζα αύρα της γινότανε πιο μαύρη
Φιλί μ' ένα ναι καλά ευχαριστώ
μα άλλο πράγμα την τρυπάει και τη χαλάει

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα
κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμία δεν σ' αράζει
δώσ' μου για φιλοδώρημα τραγούδι μέχρι πάντα
είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει

Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθάνομαι
βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε
Πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου
κι αν θέλεις περισσότερο εδώ δε σε κερνάμε

Δεν τελειώνει η ζωή σε μια άρνηση
κι αν έχεις άντρα την άρνηση ακολούθα
τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου
γιατί φόρεσες ανάποδα τα ρούχα.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα
κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμία δεν σ' αράζει
δώσ' μου για φιλοδώρημα τραγούδι μέχρι πάντα
είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει.

Υ.Γ. Με τέτοιες παραλίες πως να μην εμπνευστούν ένα τόσο ωραίο τραγούδι! Και αν δε με πιστεύετε κοιτάξτε και στις φωτογραφίες εδω από τη φίλη μου kef.