Κρίμα και άδικο

6 Δεκεμβρίου 2008,
Ένας 16-χρονος σκοτώνεται από πυρά ειδικού φρουρού της αστυνομίας. Το βράδυ που ακολούθησε σημειώθηκαν επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στην περιφέρεια.

Το συμβάν αυτό έρχεται να μας θυμήσει για ακόμα μια φορά ότι η εξουσία δίνεται για να μπορούν κάποιοι να διαφυλάσσουν την τάξη και να μπορούν να προστατεύουν τους αδυνάτους, και όχι για να αφαιρούν ζωές με το έτσι θέλω!
Το γεγονός ότι κάποιος έχει εξουσία δε σημαίνει ότι έχει και το δικαίωμα να σηκώνει ένα πιστόλι και να σημαδεύει ένα παιδί που δε μπορεί να υπερασπιστεί τον ευατό του! Είναι κρίμα και άδικο να χάνονται άνθρωποι με αυτό τον τρόπο…

Αγαπημένες εικόνες

Κ.Ο.Κ. της ζωής

1) Όταν θα κρατάς το τιμόνι της ζωής να έχεις το νου σου μπρος, πίσω, δεξιά και αριστερά. Οι κακοτοπιές του δρόμου είναι πολλές και η σήμανση που σε προειδοποιεί πολλές φορές ελλιπής.
2) Μην προσπερνάς ποτέ τις ευχάριστες στιγμές.
3) Στο θέμα διασταυρώσεων καριέρας και ανθρωπίνων σχέσεων, ο καθένας θέτει τις δικές του προτεραιότητες. Να επιλέγεις πάντα κατόπιν συνεννοήσεως.
4) Μιας και η επί τόπου αναστροφή ως επί τω πλείστων απαγορεύεται, όταν κάνεις ένα λάθος, πρόσεξε τι θα κάνεις από κει και πέρα για να το διορθώσεις. Μην κοιτάς να διορθώσεις τα λάθη σου επιπόλαια.
5) Αν και οι ελιγμοί πολλές φορές δοκιμάζουν τις αντοχές σου, να παίρνεις πάντα σταθμισμένα ρίσκα.
6) Αν το τοπίο έχει ομίχλη, κάνε μικρά και σταθερά βήματα για να αποφεύγονται οι ανεπιθύμητες συνέπειες τύπου καραμπόλας.
7) Η ταχύτητα σου να είναι πάντα τέτοια ώστε να μπορείς να έχεις τον πλήρη έλεγχο.
8) Να κόβεις ταχύτητα στις απότομες στροφές για να έχεις πάντα τον πλήρη έλεγχο.
9) Για να συνυπάρχεις χωρίς προστριβές με τους υπόλοιπους οδηγούς, να είσαι εντάξει στις υποχρεώσεις.
10) Εν ολίγοις να προσέχεις!

Όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες, αρκεί...

Ένα τραγούδι με πολύ ωραίο στίχο και νόημα, Η συνέλευση των ποντικών από τους Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα!

Σ' ένα υπόγειο στην πλατεία Αβησσυνίας
συγκεντρωθήκαν τα ποντίκια μιά φορά
για να σκεφτούν πώς θα γλιτώσουν μια για πάντα
από του γάτου τον αιώνιο βραχνά

Το συζητάγανε ημέρες και ημέρες
μα τελικά δεν καταλήξαν πουθενά
και είχαν όλοι πια συνειδητοποιήσει
ότι κομπλάρισε η συνέλευση γερά

Τότε πετάγετ' ένας νεαρός και λέει
-Βρήκα τη λύση του προβλήματος,παιδιά!
Θα πλησιάσουμε την ώρα που κοιμάται
και θα του δέσουμε κουδούνα στην ουρά

Κι όλοι φωνάξαν Μπράβο, αυτό είναι, συμφωνούμε!
και πέρασε η πρόταση του παμψηφεί
μα ένας γέρος ποντικός τους λέει Δικαίωμα!
και θέτει την εξής ερώτηση

Άμα μου λύσετε αυτή την απορία
τότε δε θά΄χω αντίρρηση καμιά
Ποιός από σας τολμάει το γάτο να ζυγώσει
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά

Και από τότε έχουν περάσει χίλια χρόνια
κι ακόμα ο γάτος τα ποντίκια κυνηγά
που πάει να πει ότι δε βρέθηκε κανένας
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά

Όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες
τότε και μόνο όταν είναι εφικτές
μα σαν δεν έχεις κότσια να τις εφαρμόσεις
ασ΄τες καλύτερα, καθόλου μην τις λες.

Με λίγο ψάξιμο βρήκα και το τραγούσδι στο youTube στο ακόλουθο link:
http://www.youtube.com/watch?v=Y3-0E9BXwvA

Καλωσόρισμα στο inf-revolution!

Πριν λίγες μέρες, φοιτητές του τμήματος Μηχανικών Η/Υ Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων (με τη μετονομασία: Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ) δημιούργησαν το http://inf-revolution.blogspot.com/ με πολύ μεράκι και όρεξη.
Στο τμήμα αυτό φοιτώ και εγώ. Αλλά ας αναφέρω δυο λόγια για το τμήμα.

Πρόκειται για πολυτεχνική σχολή που ιδρύθηκε το Μάρτιο του 2000. Υπάγεται στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και εδρεύει στην πόλη του Βόλου. Η γραμματεία της σχολής μαζί με τα εργαστήρια στεγάζονται στο ίδρυμα Δεληγιώργη. Κάθε χρόνο εισάγονται περίπου 135 προπτυχιακοί φοιτητές και 25-35 μεταπτυχιακοί. Τα μαθήματα διεξάγονται στο κτήριο Παπαστράτου και στο κτήριο επί της οδού Γαμβέτα. Η σχολή λειτουργεί εδώ και 8 χρόνια περίπου. Στην αρχή αντιμετώπισε όλα τα προβλήματα μιας νεοϊδρυθείσας σχολής. Κάποια από αυτά έχουν επιλυθεί, αλλά δυστυχώς όχι όλα. Ένα σημαντικό πρόβλημα είναι το γεγονός πως δεν έχει δικό της κτήριο…
Όσον αφορά το πρόγραμμα σπουδών, οι φοιτητές για να περατώσουν με επιτυχία τις σπουδές τους πρέπει να περάσουν επιτυχώς 54 μαθήματα εκ των οποίων τα 34 μαθήματα είναι υποχρεωτικού τομέα. Στο τελευταίο εξάμηνο εκπονούν τη διπλωματική τους εργασία.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη σχολή μπορείτε να δείτε το site:
http://www.inf.uth.gr/

Σχετικά με το blog, εκεί θα βρείτε πληροφορίες και άρθρα σχετικά με το τμήμα αλλά και για την τρέχουσα επικαιρότητα, τα οποία μπορείτε και να σχολιάσετε. Επίσης κατόπιν αιτήσεως μπορεί κάποιος να γίνει μέλος της συντακτικής ομάδας. Εύχομαι στα παιδιά καλή αρχή!

Παιχνίδι

1)Μια εικόνα από την επιφάνεια εργασίας μου...

Έχω ήδη βάλλει στην προηγούμενη ανάρτηση... αλλά δε βαριέσαι, μιας και άλλαξα background να μου θυμίζει κάτι περισσότερο απο Hawai θα βάλλω άλλη μια!

2)1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σου.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.

Οι φωτοτυπίες που διαβάζω ταύτη τη δύσκολη ώρα σταματούν σελ 104! Οπότε πάμε παρακάτω... Έχουμε και λέμε...
Τώρα έχω πέσει πάνω σε περιεχόμενα κεφαλαίου... τα οποία μάλλον δεν πιάνονται για προτάσεις! Τέσπα
"4.3 Ο αλγόριθμος του Prim................................127
4.4 Ο αλγόριθμος του Baruvka............................129
4.5 Συζήτηση περί των τριων Αλγορίθμων......131"
Ο φιλότιμος αναγνώστης καλέιται να μαντέψει πιο βιβλίο έπιασα στα χέρια μου... Όποιος κατάλαβε κατάλαβε :p.
Πάμε παρακάτω!


3) Φωτογραφία από την παιδική μου ηλικία...

 

Δεν έχω και πολλές φωτογραφίες περασμένες μέσα! Οι μισές από πρωτοχρονιά και οι άλλες μισές από αποκριές. Εδώ μαζί με τον αδερφό μου...

4)Αφιέρωσε δύο τραγούδια στον σύντροφό σου

Για την ώρα δε μου βρίσκεται ο σύντροφος, αλλά μπορώ να αφιερώσω δυο τραγουδάκια γενικά.
α) Alicia Keys - No one
b) Enrique Inglesias - The ping pong song
Καλή ακρόαση!


5) Που πίνεις καφέ, τσάι, νερό, you name it...

Mostly flo! Και γενικά σε ευάερο και ευήλιο μέρος!


Κι εγώ θα καλέσω με τη δική μου σειρά τους:

pure_evil

kef

vasili

road...artist

dimhatzo

Ανοιχτή πρόσκληση και σε όποιον άλλο θέλει να το κάνει...

My desktop!

Αυτή είναι μια εικόνα απο το desktop μου, συνεχίζοντας έτσι το παιχνίδι του Ivan.

Όποιος θέλει μπορεί να το συνεχίσει!

Καλό ταξίδι Βασίλη

Δύσκολη μέρα ξημέρωσε σήμερα. Ετοιμαζόμουν πυρετωδώς για ένα από τα δυσκολότερα μαθήματα της σχολής ώσπου ακούω τα κακά μαντάτα. Ένας φίλος μου είχε ένα τροχαίο ατύχημα και έχασε τη ζωή του. Το περιστατικό έχει ως εξής: ήταν συνοδηγός σε ένα αμάξι με άλλους τρεις επιβαίνοντες. Πήγαιναν στην Καρδίτσα για να μπουν στη σχολή. Για λόγο που δε γνωρίζω το όχημα βγήκε από την κανονική πορεία του δρόμο και έπεσε σε κανάλι. Οι υπόλοιποι κατάφεραν να βγουν εκτός από το Βασίλη, ο οποίος και πνίγηκε.
Αυτό βεβαία είναι απλά ότι συνέβη που δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία όσο το αποτέλεσμα. Ένα παλικάρι 20 χρονών (δηλαδή πάνω κάτω στην ηλικία μου) έχασε τη ζωή του, δεν πρόλαβε να τη χαρεί… Και ποιος να παρηγορήσει τους γονείς του και την οικογένεια του; Είχε όλο τον κόσμο μπροστά του… Τα πάντα, όνειρα και ελπίδες χάθηκαν σε μια στιγμή. Κρίμα και πάλι κρίμα…
Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του και να δίνει κουράγιο στην οικογένειά του…

This is how you remind me

Αυτό είναι ένα τραγουδάκι που μου αρέσει πολύ. Καλή ακρόαση!

Ώρα για καλλιτεχνικά!

Κατά ένα παράδοξο τρόπο λίγο πριν από την έναρξη κάθε εξεταστικής κάνω αλλαγές στο χώρο του σπιτιού. Οι αλλαγές αυτές περιλαμβάνουν κυρίως αναδιάταξη των επίπλων στο χώρο και τοποθέτηση διάφορων διακοσμητικών σε διάφορα σημεία του σπιτιού. Ένα από τα διακοσμητικά που χρησιμοποιώ είναι μικρά μπουκαλάκια από ποτά (τσίπουρο, βότκα, …) τα οποία βάφω με νερομπογιές (που μου έχουν ξεμείνει από την εποχή του γυμνασίου!). Για να μη φεύγει η νερομπογιά με το πρώτο ξεσκόνισμα, περνάω μια στρώση λούστρου και είναι έτοιμα! Τα σχέδια είναι πολύ απλά αλλά δίνουν χρώμα στο χώρο.

Η πρώτη σοδειά είναι η εξής:

Όσο δε για το «φελλό» που φαίνεται στην κορυφή, πρόκειται για τυλιγμένο σπάγκο.

Αργότερα έφτιαξα αυτά τα δύο σε μωβ αποχρώσεις, τα οποία είναι και τα αγαπημένα μου:

Πέρα από νερομπογιές, δοκίμασα και το τύλιγμα με κλωστή, όπως φαίνεται εδώ:

Πρόκειται για 4 διαφορετικά χρώματα κλωστής τα οποία ταιριάζουν χρωματικά. Με το που τελείωνε η μία κλωστή συνέδεα την επόμενη. Η κλωστή είναι κολλημένη με μια απλή κόλλα για να μη φεύγει. Ομολογώ να πω πως αυτό με παίδεψε αρκετά, διότι στο τέλος από το λαιμό του μπουκαλιού η κλωστή, από την πίεση μαζευόταν συνέχεια προς τα πάνω. Η κατασκευή πρέπει να κράτησε γύρω στις 3 ώρες.

Βιαστικό πουλί του Νότου

Στίχοι: Στάθης Δρογώσης & Μανώλης Φάμελος
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Πρώτη εκτέλεση: Στάθης Δρογώσης & Γιάννης Κότσιρας ( Ντουέτο )

Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Χίλια σύννεφα κλαίνε
Δεν είσαι εδώ

Τον άδειο κόσμο
Κοιτάζω έξω
Όσο πίσω κι αν τρέξω
Δε θα σε βρω

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του Νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις

Σ' ένα άδειο σπίτι
Σαν παραμύθι
Έχτισες στην καρδιά μου
Ζεστή φωλιά
Μα τώρα ξέρω τα παραμύθια
Τα νικάει η συνήθεια, η λησμονιά

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του Νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις

Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Όλα μοιάζουν να λένε
Δεν είσαι εδώ

Καπνός και σκόνη
Δεν ανασαίνω
να το τέλος γραμμένο πια τι ζητώ

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις!

Σήμερα γίνομαι 20!

     Η ζωή είναι άλλοτε γλυκιά και άλλοτε δείχνει σκληρό πρόσωπο! Άλλα όπως και να έχει αυτή η μίξη αντιφατικών πολλές φορές καταστάσεων την κάνει μοναδική και είναι δύσκολο κανείς να την απαρνηθεί! Μπορεί τη μια στιγμή να λυπούμαστε για κάτι και την άλλη να χαιρόμαστε μέσα σε δευτερόλεπτα. Περνάμε συνήθως δύσκολες καταστάσεις και πάντα επιθυμούμε μια μικρή ανάπαυλα, που όταν έρχεται μας δίνει κουράγιο για να συνεχίσουμε και ξανά τα ίδια σαν ένας φαύλος κύκλος. Έτσι ακριβώς είναι και η ζωή μου!
      Σήμερα μετράω ακριβώς 20 χρόνια ζωής! Και τη συνοδεύουν άλλοτε η χαρά και άλλοτε η λύπη. Πάντως όπως και να έχει αυτό που στο τέλος μένει είναι οι ευχάριστες στιγμές! Αυτά θυμάμαι και σίγουρα θα θυμάμαι για αρκετό καιρό… Θα τα σκέφτομαι και θα γελάω!
      Χρόνια πολλά λοιπόν σε μένα και φυσικά σε Θανάση – Αθανασία!

Κάποιος μου είπε - Quelqu'un m'a dit

Το παρακάτω τραγούδι με τη μετάφρασή του είναι αφιερωμένο στη φίλη μου maya η οποία και το ζήτησε!

Κάποιος μου είπε
Quelqu'un m'a dit


Μου είπαν πως οι ζωές μας δεν αξίζουν και πολλά
Περνάν σε μια στιγμή όπως μαραίνονται τα τριαντάφυλλα
Μου είπαν πως ο χρόνος που γλιστράει είναι ένα παλιόπαιδο
Πως από τα φορτία μας κάνει παλτό
Ωστόσο κάποιος μου είπε…

On me dit que nos vies ne valent pas grand chose
Elles passent en un instant comme fanent les roses.
On me dit que le temps qui glisse est un salaud
Que de nos chagrins il s'en fait des manteaux
Pourtant quelqu'un m'a dit...

~*~

Ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Είναι ότι κάποιος μου είπε ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Λοιπόν θα είναι αυτό δυνατό;

Que tu m'aimais encore
C'est quelqu'un qui m'a dit que tu m'aimais encore.
Serait-ce possible alors ?

~*~

Μου είπαν ότι η απόσταση αψηφάται καλά ανάμεσα μας
Ότι δε μας δίνει τίποτα και ότι μας υπόσχεται τα πάντα
Φαίνεται ότι η ευτυχία είναι έμφυτη
Λοιπόν εμείς κρατάμε το χέρι και ξαναβρισκόμαστε ανόητοι
Ωστόσο κάποιος μου είπε…

On me dit que l'destin se moque bien de nous
Qu'il ne nous donne rien et qu'il nous promet tout
Paraît que le bonheur est à portée de main
Alors on tend la main et on se retrouve fou
Pourtant quelqu'un m'a dit...

~*~

Ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Είναι ότι κάποιος μου είπε ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Λοιπόν θα είναι αυτό δυνατό;

Que tu m'aimais encore
C'est quelqu'un qui m'a dit que tu m'aimais encore.
Serait-ce possible alors ?

~*~

Αλλά ποιος είναι αυτός που μου είπε πως πάντα μ’ αγαπούσες;
Δε θυμάμαι πια, ήταν αργά μέσα στη νύχτα
Περιμένω ακόμα τη φωνή, αλλά δε βλέπω πια τις εξυπνάδες
«Αυτός σας αγαπάει, είναι μυστικό, μη του πείτε ότι σας το είπα.»
Εσύ βλέπεις κάποιον που μου είπε…

Mais qui est-ce qui m'a dit que toujours tu m'aimais ?
Je ne me souviens plus c'était tard dans la nuit
J'entends encore la voix, mais je n'vois plus les traits
"Il vous aime, c'est secret, lui dites pas que j'vous l'ai dit"
Tu vois quelqu'un m'a dit...

~*~

Ότι εσύ μ’ αγαπούσες ακόμα – αλλά το είπε αυτός πραγματικά;
Ότι εσύ μ’ αγαπούσες ακόμα, λοιπόν θα είναι αυτό δυνατό;

Que tu m'aimais encore - me l'a-t-on vraiment dit ?
Que tu m'aimais encore, serait-ce possible alors ?

~*~

Μου είπαν πως οι ζωές μας δεν αξίζουν και πολλά
Περνάν σε μια στιγμή όπως μαραίνονται τα τριαντάφυλλα
Μου είπαν πως ο χρόνος που γλιστράει είναι ένα παλιόπαιδο
Πως από τη λύπη μας κάνει παλτό
Ωστόσο κάποιος μου είπε…

On me dit que nos vies ne valent pas grand chose
Elles passent en un instant comme fanent les roses
On me dit que le temps qui glisse est un salaud
Que de nos tristesses il s'en fait des manteaux
Pourtant quelqu'un m'a dit que...

~*~

Ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Είναι ότι κάποιος μου είπε ότι μ’ αγαπούσες ακόμα
Λοιπόν θα είναι αυτό δυνατό;

Que tu m'aimais encore
C'est quelqu'un qui m'a dit que tu m'aimais encore.
Serait-ce possible alors ?

ΥΓ: Μιας και τα γαλλικά έχω κάμποσα χρόνια (γύρω στα 6) να τα χρησιμοποιήσω, μπορεί η μετάφρασή μου να περιέχει κάποια λάθη! Φυσικά χρησιμοποίησα και το λεξικό αλλά δε τα λεν όλα! Γι’ αυτό, οποιαδήποτε παρατήρηση είναι ευπρόσδεκτη!
Καλή ακρόαση
Quelqu'un m'a dit

Πάμε Χαβάη

Είναι αργά και γω ξενυχτάω πάνω από ένα βιβλιο! Πλησιάζει και εξεταστική και αγχώνομαι... Οπότε νομίζω πως το παρακάτω τραγουδάκι σε πρώτη εκτέλεση Άλκηστις Πρωτοψάλτη είναι άκρως επίκαιρο και κατάλληλο:

Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα
πάμε Χαβάη με μία ρόδα.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μην κάτσουμε άλλο σπίτι.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μη μείνουμε άλλο σπίτι.

Τρέξιμο, λογαριασμοί και δουλειά,
άγχος, ακρίβεια, χρέη, δανεικά,
πάντοτε συνωστισμός μεσ΄ το τραμ
και πάντα εκεί το κινητό χτυπά.
Να μαγειρέψεις το πρωί,
ν΄απλώσεις ό,τι έχει πλυθεί,
να σιδερώσεις, να μαζέψεις, να σκουπίσεις πριν να΄ρθει.
Μετά να πάμε στη λαϊκή κι έπειτα ΟΤΕ, νερό, ΔΕΗ
για να πληρώσω - give me a break!
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μην κάτσουμε άλλο σπίτι.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μη μείνουμε άλλο σπίτι.

Θέλω βόλτες, ταξίδια, γλυκά, φαγητά,
να ξαπλώσουμε μπρούμυτα στην αμμουδιά.
Θέλω στην παραλία ν΄ανάψω φωτιά,
κολύμπι ωρών στα ρηχά ή στα βαθιά.
Θέλω να μαυρίσω και να μείνω έτσι πάντα,
με τον Enrique Iglesias να χορέψω labanda.
N΄αρπάξω το μικρόφωνο από μία μπάντα
και να φωνάξω "Θεέ μου αμήν".

Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα.
Πάμε Χαβάη με μία ρόδα.

Πήρα θαλάσσιο στρώμα, δυο-τρία μαγιό ακόμα,
μπρατσάκια και πετσέτες μ΄ ωραίο χρώμα.
Άμα θες έχω και βατραχοπέδιλα ακόμα,
με 30 δείκτη προστασίας κρέμα για το σώμα.
Δεν ξέρω ακριβώς τι άλλο θα πρέπει
να πάρω αφού έμεινα μ΄ άδεια τσέπη.
Σταματώ και στην τράπεζα να δω αν έχει λεφτά μα
ξέχασα το pin!
Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη,
τότε πάρε λεφτά απ' το σπίτι.
Ναι, Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη
πάρε κι εσύ λεφτά απ' το σπίτι.

Υ.Γ. : Τις τελευταίες μέρες ακούω και το υπέροχο αυτό tango από τη φίλη μου τη maya!
Καλή ακρόαση!

Άρνηση

Ένα καταπληκτικό κομμάτι απο Γιώργο Σεφέρη με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη:

Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό.

Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ' όνομά της
Ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή.

Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.

Μέλυδρον

Θέλω να τρέξω, να πετάξω, να χαθώ
όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω
Τον εαυτό μου να γελάσω προσπαθώ
μα κάπου μέσα μου βαθιά δεν θα τον πείσω

Αυτά σκεφτότανε τα βράδια στη δουλειά
κι η γκρίζα αύρα της γινότανε πιο μαύρη
Φιλί μ' ένα ναι καλά ευχαριστώ
μα άλλο πράγμα την τρυπάει και τη χαλάει

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα
κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμία δεν σ' αράζει
δώσ' μου για φιλοδώρημα τραγούδι μέχρι πάντα
είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει

Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθάνομαι
βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε
Πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου
κι αν θέλεις περισσότερο εδώ δε σε κερνάμε

Δεν τελειώνει η ζωή σε μια άρνηση
κι αν έχεις άντρα την άρνηση ακολούθα
τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου
γιατί φόρεσες ανάποδα τα ρούχα.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα
κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμία δεν σ' αράζει
δώσ' μου για φιλοδώρημα τραγούδι μέχρι πάντα
είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει.

Υ.Γ. Με τέτοιες παραλίες πως να μην εμπνευστούν ένα τόσο ωραίο τραγούδι! Και αν δε με πιστεύετε κοιτάξτε και στις φωτογραφίες εδω από τη φίλη μου kef.